Van Gravel naar Asfalt
Posted 2011-01-19 22:18 by Martin
De weersverwachting die Marcel (van Patagonian Basecamp) ons heeft gegeven blijkt te kloppen. Als we ´s morgens de gordijnen openen van onze heerlijke luxe kamer komt de regen met bakken uit de hemel. We genieten na van de heerlijke avond in het Basecamp. Marcel en Carolina hebben hier een perfecte lodge neergezet waar het de gasten aan niets ontbreekt. Na de borrel rond het haardvuur, genieten we van de heerlijke maaltijd die Carolina bereid heeft. De avond sluiten we af met z´n tweetjes in de hottub onder een heldere sterrenhemel.
De voornamelijk Amerikaanse gasten komen hier om te vliegvissen en daarvoor zijn er hier in het hoogseizoen in totaal 4 gidsen aan het werk en wordt er met 25 boten gevaren tussen de verschillende hotspots om de beste forellen te kunnen vangen (en weer los te laten).
Nadat we de motor weer hebben bepakt met onze spullen nemen we afscheid en rijden we verder noordwaarts richting Villa Santa Lucia. Hier buigen we af naar het oosten om de grens bij Futafeufú over te steken. Ongeveer 10 km voor deze plaats rijdt Martin vakkundig de motor uit de bocht. Het blijft opletten geblazen. Gelukkig stopt er direct een tegemoetkomende auto en met ver eendekrachten wordt de motor uit de berm gereden, de koffer weer vastgemaakt en lijkt de schade mee te vallen.
Als we Futafeufú binnenrijden begint de zon te schijnen en kunnen we op het terras een heerlijke pasta (voor Martin) en kip (voor Judith) als lunch genieten. Na de lunch rijden we naar de grens en Argentinie weer in. Over Esquel zijn we heel kort. Een mooi hotel (Hosteria El Coirön aan een te drukke weg. De volgende dag rijden we naar Bariloche waar we voor de verandering eens net na het middag uur aankomen bij ons hotel (Costas del Nahuel).
Toen we nog in NL waren en het weer in Bariloche bekeken zag het er goed uit. Nu op het moment dat wij er zijn is het een graad of 8 a 9 en bewolkt. Hmmm, dat hadden we graag anders gezien. Later horen we van gasten in Mendoza dat zij daar een paar dagen voor ons waren toen het weer omsloeg waarbij zelfs de ramen van een refugio zijn ingewaaid. Het weer in Patagonie mag je nooit onderschatten!
De volgende dag rijden we voor het laatst op de motor. Via een mooie route rijden we naar Osorno. Op de pas die de grens vormt tussen Argentinie en Chili is het erg koud (4 graden), maar gelukkig warmt het wat op opweg naar Motoaventura waar we om 14u aankomen. We worden het eens over de schade van de valpartij en Sonia dropt ons netjes op tijd bij de busterminal voor onze bus terug naar Bariloche waar we ´s avonds om 22u weer aankomen. Helaas is het nog steeds koud in Bariloche. We eten (te veel) in een goede parilla en Judith geniet van een echte trucha (forel) en Martin van cordero (lam).
De volgende dag regent het nu ook in Bariloche en is het nog steeds koud. We trotseren de regen en shoppen wat souveniers voordat we tegen half vijf in de bus stappen voor de 16 uur durende rit naar Mendoza.
Het motoravontuur zit er op. Eindconclusie het is goed te doen en zeker de moeite waard. De ripio (gravel) wegen waren soms lastig, soms goed te doen, en boden altijd een mogelijkheid om de wonderschone natuur van zowel Chili als Argentinie te bewonderen.
Nu is het tijd om nog wat te relaxen en van een lekker wijntje te genieten in Mendoza. Met ruim 30 graden en een felle zon zal dat zeker lukken, maar zullen we ook hier uit moeten kijken (maar dit keer vanwege de combinatie alcohol en zon).
Voor de foto’s klik hier.
